Alléluia (2014)

Yönetmen: Fabrice Du Welz
Oyuncular: Lola Dueñas, Laurent Lucas, Héléna Noguerra, Édith Le Merdy, Anne-Marie Loop, Stéphane Bissot
Senaryo: Fabrice Du Welz, Vincent Tavier, Romain Protat
Müzik: Vincent Cahay

Cazibesiyle kadınları baştan çıkarıp onları dolandırarak hayatını idame ettiren Michel ve morgda çalışan bir çocuk annesi dul Gloria internette tanışıp tek gecelik bir ilişki yaşarlar. Oysa bu ilişki tek gecelik kalmayacaktır. Gloria'yı dolandırmak isteyen Michel bunu başarsa da, Michel'e saplantılı ve tehlikeli bir tutkuyla bağlanan Gloria'dan kolay kurtulamayacağını anlar. Gloria, Michel'in kadınlara ne amaçla yaklaştığını öğrenince bunu sorun etmez, hatta ona bu işi beraber yapmalarını teklif eder. 2004'te çektiği Calvaire ile tuhaf bir gerilime imza atan Belçikalı Fabrice Du Welz'in Vincent Tavier ve Calvaire'de de beraber çalıştığı Romain Protat ile yazdığı, kendisinin yönettiği Alléluia, uzun bir aradan sonra çok film çekmeyen yönetmenin kestirilemez tarzıyla tekrar buluştuğu bir gerilim. Önce gizemli Michel karşısında savunmasız ve ilişkiye aç Gloria'yı merkeze alacakmış gibi görünürken, fazla uzağa gitmeden yaşadığı bir kırılma noktasıyla bir anda garip ve yer yer absürt bir Bonnie & Clyde hikayesine dönen film, bu tekinsiz ikilinin seçtiği kurbanlarını dolandırma aşamalarını bölüm bölüm ele alırken, aynı zamanda bu bölümler dahilinde Michel - Gloria ilişkisinin adım adım tehlikeli boyutlara ulaşmasının ağlarını örüyor. Gerçi o tehlike baştan beri mevcut ama Du Welz hangi boyutlara ulaşabileceğine dair o tehlikeli temasların öngörülemezliğini hep zinde tutuyor. Şok sahnelerle de beklentileri belirsiz bir çekiciliğe ulaştırıyor.

Ancak bu öngörülemezlik filmi çok iyi taşısa da, herkesin tatminkar bulmayabileceği bir finale sebep oluyor. Her seferinde basit bir dolandırıcılık olmaktan çıkıp vahşi cinayetlere dönüşen Michel ve Gloria'nın serüvenleri ürkütücü bir erotizmle, sinir bozucu bir hakimiyet / teslimiyet arasında seyrediyor. Filmin başında tanıtılan Michel ve Gloria'nın aslında hiç de bize tanıtıldıkları gibi olmadıklarını göstermeyi başaran Du Welz, karakterleri için belki daha keskin bir son tasarlayabilirdi. Ama şu var ki, Du Welz'in bu tarzının akışına kapılan ortalama bir seyirci bile kendi tasarlayacağı sonu çok masum bir şekilde bitirmezdi mutlaka. Çünkü filme alışmak, onun sert mizacına da alışmak anlamına geliyor ki, Du Welz nasıl biteceği bilinmeyen filmini bitirirken filmin garip dokusuna alışan seyircinin hayalgücüne sığınıyor. Calvaire'de de rol alan Laurent Lucas yeterince iyiyken, daha çok Hable Con Ella, Mar Adentro, Volver gibi filmlerden tanıdığımız İspanyol oyuncu Lola Dueñas, manik depresif, histerik, psikopat olarak çeşitli tanımlarda bulunabileceğimiz Gloria rolüyle devleşiyor. Görüntü işçiliğiyle de belli bir çıtanın altına düşmeyen Alléluia, daha çok festival alternatifliğinde seyreden gerilimlerden zevk alan seyirci profilini avucunun içine alabilecek kapasitede bir yapım.