Ex Drummer (2007)

Yönetmen: Koen Mortier
Oyuncular: Dries Van Hegen, Norman Baert, Gunter Lamoot, Sam Louwyck, Bernadette Damman, Dolores Bouckaert, Jan Hammenecker, Barbara Callewaert, Wim Willaert, Tristan Versteven, François Beukelaers
Senaryo: Koen Mortier, Herman Brusselmans
Müzik: Arno, Flip Kowlier, Millionaire, Guy Van Nueten

Kadınları darp etmekten zevk alan psikopat bir solist (Koen), sağır ve uyuşturucu bağımlısı bir gitarist (Ivan), sağ elinde bir sakatlık olan, huysuz annesi ve üst katta bağlı tuttukları babasıyla yaşayan eşcinsel bas gitarist (Jan) üçlüsünden oluşan punk grubu The Feminists'in bir davulcuya ihtiyacı vardır. Ama bu davulcunun da kendileri gibi bir engelinin olması şarttır. Başarılı, hali vakti yerinde ve maceraperest bir yazar olan Dries, bu şaka gibi üçlüden etkilenir ve gruba davulcu olarak girmek ister. Onun engeli ise davul çalmayı bilmemesidir. Grup kurulur, çalışmalar başlar. Fakat arızalı müzisyenlerin tuhaf tavırları, vazgeçemedikleri alışkanlıkları ve başlarına gelen fantastik olaylar onları dönüşü olmayan, acımasız, kendileri gibi tuhaf bir yola sokar.

Herman Brusselmans'ın aynı adlı romanından Koen Mortier'in senaryosunu yazıp yönettiği Ex Drummer, sert, absürt, komik, rahatsız edici ve trajik anlarla dolu, deli işi bir film. Sıradışı bir müzik grubunun kuruluş hikayesi olarak görünse de sorumsuzluktan homofobiye, kadın düşmanlığından ırkçılığa pekçok sorunlu kavramı bu eksen üzerine bulamaç gibi döken film, absürtlüğüne ve sertliğine zeval getirmeden deneysele varan bir anlatım geliştiriyor. İzlerken sık sık romanı hayal edip Chuck Palahniuk veya Bukowski okuyormuş hissi vermesi, kurgu ve gerçeğin içiçe geçmişliğinden, tuhaf diyaloglardan, akla zarar sahnelerden anlaşılabilir. Senaryonun bu tekinsiz haline aynı şekilde eşlik eden, hatta sefaleti ve hiddeti görsel açıdan daha da keskinleştiren Mortier, özdeşleşilebilecek tek bir karakter bile bulunmadığından elini hiç korkak alıştırmayan bir yönetim sergiliyor. Hiç susmayan alternatif ve punk rock şarkıların çiğ dokularının yer yer video klip tadında yarattığı fon ise, filmin hırçın ve yılgın atmosferiyle uyum içinde.

Ex Drummer'ın en mantıklı özeti, karısının (ya da sevgilisinin) sorduğu neden bu gruba girmek istediği sorusuna Dries'in verdiği "Sanırım mutlu dünyamdan bir miktar uzaklaşmak istiyorum. Ahmaklığın, çirkinliğin, kıtlığın, vefasızlığın ve sefaletin dünyasına dalmak istiyorum. Tutunamayanların hayatlarına, o dünyaya ait olmak ve istediğim zaman kendi dünyama, sana dönebileceğimi bilerek onlara karışmak istiyorum." yanıtı olsa gerek. Bir sosyal deney misali, romanı için sıradışı bir yerleşke bulan, sadece tek bir performans için kurulan bu gudubet gruba sorunsuz dahil olduktan sonra diğer elemanlara üstünlük kuran Dries, bazen her ne kadar öyle görünse de onların sefil hayatlarına çeki düzen vermek, onları birarada tutmak amacında değil. Sadece bu grup projesinin iyi kötü gittiği yeri görmek. Bunu yaparken kendisi ile bu çürümüş toplum bireyleri arasındaki farkı özümsemek istercesine yer yer şiddete varan aşağılama, manipülasyon ve tahrik unsurları kullanıyor.

Dries, ayrıca partneriyle birlikte üçlü takıldıkları kızın "kollektif hüzün" temalı bitirme tezi için sorduğu "Kral Boudewijn’in öldüğünü duyduğunda neredeydin" sorusunu bu adamlara teker teker sorarak onlar için müzik, şiddet, seks, uyuşturucu ve türlü acayiplikleri dışında normal olaylara nasıl tepkiler verdiklerini anlamaya çalışıyor. Çünkü bu engelli adamların engelleri yanında cehaletlerini, aptallıklarını, duyarsızlıklarını, sorumsuzluklarını kendi egosu karşısında tescilleme ihtiyacı duyuyor. Dries'e göre kollektif hüzün değil, bireysel hüzün var belki ama cehaletin, duyarsızlığın, aptallığın başına "kollektif" kelimesini koymanın hiçbir sakıncası yok. Birbirinden tuhaf karakterler, birbirinden arızalı sahneler bunu doğruluyor. Başlarda zamanın geri gitmesini veya solist Koen'in kendi sefil evinde hep ters durmasını da birbirinden tuhaf biçimlerde yorumlamak mümkün. Ex Drummer, "Belçika'nın Trainspotting'e cevabı"ndan ziyade, Belçika'nın cevap veremediği, vermek için kafaya bile takmadığı sorulardan ibaret bir film.