Yönetmen: Steven Quale
Oyuncular: Richard Armitage, Sarah Wayne Callies, Matt Walsh, Max Deacon, Nathan Kress, Alycia Debnam Carey, Arlen Escarpeta, Jeremy Sumpter
Senaryo: John Swetnam
Müzik: Brian Tyler
Ne yazarının (John Swetnam), ne de yönetmeninin (Steven Quale) fazla tanınmadığı felaket filmi Into The Storm, özellikle fragmanıyla heyecan yaratmıştı. Oysa Amerika'nın Silverton kasabasını vurmak üzere olan bir dizi hortum felaketini konu alan film, bazı sahnelere damgasını vurmuş özel efektler dışında (ki çoğu da zaten fragmanda mevcut) en ufak bir orijinallik barındırmıyor. Zaten muadilleri arasında en popülerlerden biri olan 1996 Jan de Bont filmi Twister'ı akıllara getirmesine rağmen (o filmdeki inek sahnesine doğrudan bir gönderme de var), Twister'daki o tutkulu fırtına kovalama duygusu Into The Storm'da pek hissedilmiyor. Zaten orada büyük bir fırtınanın sebep olduğu ve olacağı felaketler yanında, Bill Paxton ve Helen Hunt arasında yaratılan kimya sayesinde işe inceden bir duygusallık boyutu da eklenebilmişti. Burada ise Silverton Lisesi Müdür Yardımcısı Gary ile fırtınanın peşindeki meteoroloji uzmanı Allison arasında böyle bir bağ yaratılmasına gerek görülmemiş bile. Bu durum az da olsa bir eksiklik yaratmış.
Efektler dışında elinde orijinal bir hikayesi olmadığının farkında olan film, Gary'nin büyük oğlu Donnie'nin zaman kapsülü temalı 25 yıl sonrasına mesajlar içeren videolar projesinden filme eklentiler yapmaya çabalıyor. Mesela Donnie'nin hayranı olduğu okulun güzel kızı Kaitlyn ile mahsur kaldığı sahnelerdeki gibi duygusal açıdan zorlama sahnelerle sonuç almaya çalışıyor. Bununla kalmayıp fırtınanın nasıl olduysa teğet geçtiği kiliseye sığınılması, Amerikan bayrağı eşliğinde "herşeyi yeniden inşa edeceğiz" kenetlenmesi, aile fertleri arasında yaşanan kuşak çatışmasının bir felaketle sınanarak bağlılığı güçlendirmesi gibi Hollywood senaryolarının can simidi türlü klişeler, filmdeki hortumlar gibi birbiri ardına sıralanıyor. Yazılması yarım saati almayacak senaryoyu yazan John Swetnam "eskiden 100 yılda bir olan fırtınalar şimdi yılda bir kez olmaya başladı" cümlesini olduğu gibi bırakarak bizi bu konuda bir fikri olup olmadığından bile mahrum bırakıyor. Olaya dümdüz bakıp, insanoğlunun doğaya yaklaşımındaki pozitif veya negatif hiçbir şeyle ilgilenmiyor. Into The Storm, elindeki en büyük kozu olan özel ses ve görüntü efektleriyle göz kamaştırsa da, felaket filmlerinin olmazsa olmazı "doğanın öfkesi" duygusu yaratmada yetersiz kalıyor bana göre.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder