El Cuerpo (2012)

Yönetmen: Oriol Paulo
Oyuncular: Belén Rueda, Hugo Silva, José Coronado, Aura Garrido, Oriol Vila, Cristina Plazas, Nausicaa Bonnín, Juan Pablo Shuk
Senaryo: Oriol Paulo, Lara Sendim
Müzik: Sergio Moure

Bir gece morg görevlisi korkuyla morgdan kaçıp ormanda koşmaya başlar. Yola çıktığında ise bir arabanın ona çarpması sonucu komaya girer. O gece, bir iş görüşmesi için Los Angeles’tan döndüğü gün kalp krizinden ölen başarılı ve varlıklı iş kadını Mayka Villaverde’nin morgdaki cesedi kaybolmuştur. Dava ile ilgilenmesi için dedektif Jaime Pena görevlendirilir. Jaime de eşini kaybetmiştir ve bu travmanın izlerini henüz tam olarak atlatamamıştır. Mayka’nın şüpheli ölümünün ardından şimdi de cesedi kaybolunca dava iyice karmaşık bir hal almıştır. En önemli şüpheli ise Mayka’nın ondan yaşça genç kocası Álex’tir. Üniversitede ders verirken Mayka ile tanışması sonucu onun ilaç şirketinde yöneticiliğe kadar yükselen Álex, dedektif Jaime tarafından morga çağrılarak sorgulanır. Álex’in Carla adlı genç ve güzel öğrencisiyle yasak ilişkisi ortaya çıkınca ve morgda tuhaf olaylar baş gösterince gece daha gizemli bir hal almaya başlar.

İspanyol yapımı El cuerpo, senaryosunu Lara Sendim ile birlikte yazan Oriol Paulo’nun yönettiği ilk film. Tek mekanda sıkıntılı ve yağmurlu bir geceyi sabaha bağlayan zaman diliminde geçen El cuerpo, çok başarılı kurgusu ve sürükleyici polisiye örgüsüyle son zamanların kaliteli yapımlarından biri. Oriol Paulo sıkça başvurduğu geri dönüşlerle kendini bu tek mekan ve zamana hapsetmeyip hikayesinin farklı boyutlarına gereken ilgiyi göstermesini bilen bir anlayışa sahip. Mayka Villaverde’nin cesedinin morgda kaybolmasıyla start alan bu hikaye, kontrollü bir şekilde geri dönüşlerini morgda süren soruşturma gecesiyle harmanlayarak olayın perde arkasını yavaş yavaş incelemeye başlıyor. Ama buradaki yavaşlık tempo düşüklüğü olarak algılanmasın. Tam aksine, El cuerpo, ele aldığı zaman diliminin içinde ve dışında sürekli kendini yenileme peşinde bir film. Yeni ipuçları, sürprizler, sebeplerin bize sunulan sonuçları, karakterlerin o gecenin öncesinde ve esnasında yaşadıkları birbirini izliyor.

Lara Sendim ve Oriol Paulo, polisiye zekası inkar edilemeyecek senaryolarında zaman zaman bazı aksaklıklar yaşasalar da, Paulo’nun kaliteli yönetimi bunları kapatmayı çoğu kez başarıyor. Dikkat çeken bir başka nokta da, morgdan kaybolan bir cesetten hareketle kolayca farklı kulvarlara sıçrayabilecek bir filmin uzun süre bilinmezde kalıp ilgiyi canlı tutması, bunun yanında farklı ihtimallerin de göz ardı edilmemesi. Bu ihtimallerin fantastik ve bilimsel karşılıkları da mevcut. Fakat bilinmezliğin yarattığı boşlukta asılı kalma halini, finalinde dramatik biçimde yere inerek gerçekleştiren film, bu sayede ciddiyetini muhafaza ediyor. Teknik olarak ifade etmek gerekirse, The Usual Suspects’in finalinin öncülük ettiği, bütün filmi kilit noktalarıyla hızlıca elden geçiren kurgu yöntemiyle asıl derdini dile getirerek sıkı bir son gerçekleştiriyor. Bu asıl derdin, filme bağlanmış tüm seyircileri aynı anda memnun edip etmeyeceği tartışılır.

Bazı filmlerin gövdesi tamamen sürpriz final kaygılarından oluşturulmaya çalışıldığı için samimi durmaz. Ama El cuerpo’nun bu filmlerden olmadığı, gövdesine ihanet etmediği söylenebilir. Yine de fırtınalı Mayka ve Álex ilişkisinin sonuçlarının gerisinde bu kadar yoğun bir entrika bulunması kimi seyircilere fazla gelmiş olabilir. Kaldı ki o yoğunluk filmin üzerine birden bire bindirilmiş de sayılmaz. Filmin içinde pek dikkat çekmeyen birtakım ayrıntıların öne çıkmaları da plansız programsız bir senaryo zihniyetinin ürünü değil. İspanyol sinemasının üç deneyimli ismi olan Belén Rueda, José Coronado ve Hugo Silva’nın ölçülü performanslarıyla, Óscar Faura’nın görüntü yönetmenliğiyle, Sergio Moure’nin atmosfere uygun müzikleriyle güç kazanan El cuerpo, Hollywood’un yeniden çevrim haklarını satın almaya yelteneceği türde filmlerden biri. Oriol Paulo’nun kariyerinin ilk halkası.