The Expatriate (2012)

Yönetmen: Philipp Stölzl
Oyuncular: Aaron Eckhart, Olga Kurylenko, Liana Liberato, Neil Napier, Yassine Fadel, Garrick Hagon, Fabrice Boutique, Eric Godon, Debbie Wong
Senaryo: Arash Amel
Müzik: Jeff Danna

Eski CIA özel operasyonlar biriminde görevli olan Ben Logan (Aaron Eckhart), bu görevden alındıktan sonra Belçika’da özel bir elektronik şirketinde güvenlik sistemleri üzerine çalışmasıyla başlar. Ölen karısından kalan tek şey olan, uzun süre beraber olamadığı kızı Amy ile arasını düzeltmeye çalışmaktadır. Görev yaptığı güvenlik  firmasının aslında CIA için iş yapan ve aynı anda CIA’in de içine sızan büyük bir şirketin taşeronu olduğunu ortaya çıkınca kendini bir anda uluslararası bir komplonun ortasında hedef halinde bulan Logan, kızıyla birlikte karanlık güçlerden kurtulmaya ve başına gelenleri anlamaya çalışır.

Herhangi bir orijinallik ve zeka pırıltısı barındırmayan senaryosu henüz ilk denemesi olan Arash Amel’e ait The Expatriate, normalde pas geçilecek, doğrudan DVD raflarına konacak bir aksiyon/macera. Taken/Bourne kırması bir film izlenimi uyandırsa da esasen bundan dolayı değil, yönetmen koltuğunda gerçek olaylardan uyarlanan 2008 tarihli Nordwand’ı senaryolaştırıp yönetmiş Alman Philipp Stölzl’ü görmemden dolayı izlemeye karar verdiğim bir filmdi. Bryan Mills (Taken) ve kısmen Walter White (Breaking Bad) arası bir karakter olarak tasarlanmaya çalışılmış Ben Logan’ın gizemli ajan geçmişinden kalma becerileri ve “kızım olmadan asla” koşuşturmaları her ne kadar orta düzey seyirlik bir aksiyon ambiyansı yaratsa da, çeşitli yönleriyle taklitten öteye gidemiyor. Stölzl’ün fazlasıyla Amerikan kaçan bir senaryoyu, adı geçen filmlerin hazır kalıplarıyla yine Amerikan biçimde ele alması, akla böyle filmlerle heba olan Avrupalı başarılı yönetmenleri getiriyor. (En çok da Florian Henckel von Donnersmarck, Baltasar Kormakur gibi isimleri getiriyor).

Gerçi pek gerek yok ama hazır gelmişken oyunculuklara da değinelim. Karizmatik Aaron Eckhart ne uzayan, ne de kısalan Ben Logan performansıyla bu tip rollerin üstesinden de gelebileceğinin sinyallerini en azından Luc Besson’a gönderiyor. Kızı rolündeki Liana Liberato ise filmin en önemli ikinci rolüne en ufak bir duygu kırıntısı bile katmayı başaramıyor. Ama asıl facia, sırf düzgün fiziği ve çekiciliği sayesinde sinema sektöründen ekmek yediğini düşündüğüm Olga Kurylenko’da yaşanıyor. Kolejden yeni mezun olmuş bir kız görüntüsüyle ve tabii ki alık oyunculuğuyla kendisini CIA operasyon şefi olarak nasıl kabul edeceğimiz yönetmenin pek umurunda değil doğrusu. Bazı hoş Brüksel manzaraları Avrupai bir hava katsa da, filmin çapını genişletmeye yetmiyor. Başka filmleri hatırlatan daha alt klasmana ait yapımları sadece aksiyon var diye seyretmeye gelenleri memnun etmesi olası The Expatriate, sadece Philipp Stölzl var diye gelenleri ise hayalkırıklığına uğratacak bir film.