Hard Candy (2005)

Yönetmen: David Slade

Oyuncular: Patrick Wilson, Ellen Page, Sandra Oh, Odessa Rae

Senaryo: Brian Nelson

Müzik: Harry Escott, Molly Nyman

Chat odasında tanıştığı kendinden yaşça büyük fotoğrafçı Jeff ile buluşan Hayley'nin, adamı kendi evinde rehin alması ve onunla hesaplaşmasını anlatan Hard Candy, iyi bir film sayılabilir. Video klip kökenli David Slade'in yönettiği film, kendisinin bu tecrübesini gerek mekan, gerek plan, gerekse ışık-renk (ama her nasılsa müziksiz) kullanımlarıyla gösterdiği bir film. Senaryonun sahibi Brian Nelson, sanal ortamdan gerçekliğe adım atan ergen-yetişkin iki karakter üzerine oldukça çarpıcı şeyler söylemiş. Lakin bu çarpıcı söylemlerin çoğuna sahip 14 yaşındaki Hayley karakterini Ellen Page'e rağmen sahte bulmamak mümkün değil.

Oyunculuk olarak Patrick Wilson ve Ellen Page için olumlu şeyler söylenmez ise ayıp olur. Ama senaryodaki çoğu bölümleri yönünden, daha 14 yaşındaki bir kızın (bizdeki karşılığıyla 8. sınıfa giden sanırım) bu denli kıvrak bir zekaya, hayret verici bir kara mizah anlayışına sahip olmasını, bazen uzun, bazen kısa ve akıl dolu şekilde bağlanmış komplike cümleler kurmasını mantıklı bulabilirseniz keyfinize bakın. Bu yaşta bir kızın yaptığı müthiş planı ve bu planla onun gerçekte neyi amaçladığını da bu mantık kazanına atın. Bana hiç ikna edici gelmediği gibi, komik bile buldum. Olması gereken flashback desteği sıfır. Hele o uyduruk finalden sonra, senarist Brian Nelson'u, daha olmamış bir meyveye benzetsek yeridir. Kaldı ki bu yönetmen-senarist ikilisinin yeni ürünü olan 30 Days Of Night filmi de, yine yaratmayı başardığı baskın ambiyans başarısına karşın bu ham meyve tadını aradan geçen iki yıla rağmen hala hissettiriyor bana göre. Yine de banal finaline dek sürükleyici sayılabilecek ve içinde ergen-yetişkin, sanal ortam-gerçek hayat kavramlarına güzel göndermeler bulunan bir film olarak Hard Candy'ye denk gelirseniz izleyin.